Odliczacie już do świąt?

My, oczywiście, zaczynamy jutro!

Pchli, pchli, pchli...a po pchlim...

...okazało się, że mamy w domu wytatuowane dziecko.

Niespodzianka

Grzebałam. Dłubałam. Wycinałam. Przycinałam. Docinałam. Wreszcie zszywałam i zszywałam i zszywałam. Cały czas w głowie mi dudniło- spełniam marzenie, no może marzonko, jedno tycie marzonko. Przeokropnie dumna pokazałam efekt mężowi: "Ooo rasta koń! To rasta koń!"- rzekł ze śmiechem. A to wcale nie miał być koń! No dobra- włosy ze sznurka, prawie jak dready. Ok. No, może niezbyt szlachetny profil. Ale żeby od razu koń?! :) Niezły dowcipniś! Ma szczęście, że go kocham.

pstryku pstryk!

Walczymy z Niechciejem, który czai się po kątach.

Natrętny ten Niechciej cholernie. Dobiera się nawet do Papasiątka. Wkłada w jej usta, niespotykane dotąd, słowa: "Po co mamy iść na spacer, lepiej poleżeć pod kołderką i posłuchać piosenek, prawda?". Jak na razie, przepędzamy go skutecznie! Na spacerze byłyśmy. Teraz Lenon pstryka. Ja natomiast szyję...Co? To niespodzianka!

Tajna Misja Tajnego Wysłannika

Lena uwielbia zabawę w sklep. Z lubością naśladuje "piik" wydawany przez kasę fiskalną skanującą zakupy. Do tej pory kasa w sklepie Leny schowana była w wyobraźni i raczej niewidoczna, ale już nie długo taka pozostanie. Wczoraj bowiem Tajny Wysłannik Mikołaja Przebiegający Przez Galerię Handlową (nie wydam Go, chce pozostać anonimowy:)) i skanujący swym czujnym wzrokiem wystawy sklepowe, nagle stanął jak wryty. 

"Daj buziaczka!"

Z racji moich zainteresowań częstokroć czytam o dość trudnych dla przeciętego odbiorcy tematach. Przestępczość, wykorzystanie, nadużycia, krzywdzenie. Kiedyś było mi łatwiej, choć nigdy łatwo. Od kiedy jest z nami Lenon, każdorazowa lektura dotykająca problematyki nadużyć wobec dzieci na długo zaprząta moją głowę. Trawię informacje, przemyśliwuję na każdą stronę, rozważam scenariusze.

Z górki na pazurki

Żeby nie było

Marla

Wezwana do odpowiedzi przez mamęjagody staram się od kilku dni sklecić post o autorce niniejszego bloga. Mam z tym niemałą trudność. Dlaczego? To oczywiste :) Psycholog na kozetce u psychologa? Jak to? To jakieś jaja! :)

Dorosłość part 2

"Fajnie, że jestem już duża, mogę jeść duże ogórki"-rzekła Lena dzierżąc w dłoni ogórka kiszonego przy okazji wczorajszego obiadu. Fakt, niezła zaleta.

Poniżej najświeższe (spełnione) marzenie Papasiątka-  banan przypinka na czapkę. 

oswajanie

Rozpoczęto oswajanie bestii. Była przykurzona, co świadczy o rozmiarach strachu właścicielki. Z pomocą przyszedł mąż, który po wykonaniu kilku pierwszych ściegów oznajmił: "Ależ świetna zabawa! Wchodzę w to!". Sterta ścinków treningowych i rozrzucone kartki z instrukcją znakomicie wypełniły nam pół wieczora. Tylko Lenuśka co chwilę bezlitośnie gromiła dwójkę fascynatów: "Dlaczego tak hałasujecie?! Człowiek bajki nie słyszy!".

okołołóżeczkowe przyjemności

Planuję, obmyślam, szukam inspiracji. Ze względu na ograniczenia "lokalowe", skupiam się na ścianach i dekoracji samego łóżeczka. Wczoraj Lenonowy kącik sypialniany zyskał kilku nowych mieszkańców.

Wyniki candy

Szast, prast! Bez zbędnych wstępów i przynudzania. Moje wtorki są intensywne, więc wybaczcie brak eleganckiej dokumentacji z przebiegu losowania. Lenon był nieco zawiedziony małą ilością karteczek do gmerania i rozrzucania do po dywanie, ale z obowiązków wywiązał się wzorowo :) Mała, sprytna rączka wylosowała mamęjagody! Gratulujemy i prosimy o zamówienie koszulkowe oraz adres do wysyłki! Przy okazji dziękujemy wszystkim uczestnikom candy i wszystkim Czytelnikom za śledzenie naszych perypetii na co dzień i od święta!

Wstałam w dobrym humorze

Wstałam w dobrym humorze. Bardzo dobrym. Ostatnie kilka dni obfitowało w zdecydowanie pozytywne emocje. Wizyta Rodziców. Rodzinne spotkania. Zakup nowego łóżka dla Papasiątka. Łóżeczka, w którym zakochałam się nie na żarty. Które daje okazję do urządzenia mikroprzemeblowanka w naszych wypełnionych do granic możliwości dwóch pokojach!!!! Sama zainteresowana jest zachwycona. Zachwycona! Wypiłam kawę. Dokonując, przy okazji, całkiem miłych podsumowań. Układając w głowie plan udekorowania ściany w sypialni. Poszukując smaków dzisiejszego obiadu. Planując drzemkowe czytanie ksiązki sprezentowanej przez mamę. Aż tu nagle- nie wiem jak, nie wiem skąd (Siup! Bam! Bęc! Ryms! Trrrach!) przywędrował na moją kanapę humor pt.: wszystko mnie wkurza. Zatopiłyśmy się w nim i wytarzałyśmy porządnie z Lenonem.. W duecie iście wybuchowym. Po powrocie z pracy dołączył mąż. Dobrze, że w okolicach wieczornych oddalił się w nieznanym kierunku. Humor, nie mąż. Wszyscy żyjemy. Lenon śpi w swoim ulubionym łóżku. My pijemy piwo. Bywają i takie dni. Całe szczęście rzadko. tfu, tfu!