Złota myśl

 Ubiegły tydzień upłynął pod znakiem, delikatnie mówiąc, lekkiej nadaktywności. Działalność mamino-córowego duetu zmienna była i pełna niespodzianek jak aktualna aura, przypominająca do złudzenia kwietniowy pogodowy przeplataniec.

Zdjęcie, inaugurujące przegląd tego tygodnia, obrazuje oczywiście huczne obchody poprawin Dnia Dziecka u dziadków. Bądź co bądź słodki obrazek, który widzicie, wprawił matkę Bohaterki w stan podzawałowy. Całe szczęście, największą radość sprawiało Lenie noszenie czekolady, nie zaś jej jedzenie. Ugryzła dwa razy i dała się przekonać, by smakołyk trafił do kieszeni. Uffff........

Okolice poniedziałku dały nam okazję do licznych podróży autobusami i tramwajami. Lena zaakceptowała taki plan bez namysłu, a nawet odtańczyła z tej okazji (z pieśnią na ustach!) taniec radości nieopodal przystanku.

 A czwartek? Wraz  z czwartkiem przybyła do nas Ciocia Edzia wraz z siatą prezentów podobną do tej mikołajowej. W oczekiwaniu na ciocię, trzeba było obowiązkowo skorzystać z opustoszałego z powodu długiego weekendu placu zabaw. Cały plac dla nas! Wyobrażacie sobie? Sza-leń-stwo!

Nie wiadomo kiedy, z czwartku zrobiła się niedziela. Rodzice wraz z Ciocią stali się jacyś tacy- oklapnięci. A Lena? Wprost przeciwnie.  Na pytanie Taty: "Dziecko, czy ty masz ADHD?" biegająca z werwą po domu Córka odpowiada: "Nie! Nie mam hadów!!".